Είναι συχνό το φαινόμενο, που η μαμά ανακαλύπτει ότι το εσώρουχο του μικρού κοριτσιού είναι λεκιασμένο, παρά το καθημερινό κι επιμελές μπάνιο. Οι αιδιοκολπίτιδες στα μικρά κοριτσάκια είναι το συχνότερο “γυναικολογικό” πρόβλημα στις ηλικίες μέχρι 10 ετών. Παρουσιάζονται πιο συχνά κατά τις καλοκαιρινές διακοπές, τα μπάνια στη θάλασσα και τα παιχνίδια στην άμμο ή τα θαλάσσια φουσκωτά.
Αιτίες που προκαλούν την παιδική κολπίτιδα:
- Κακή υγιεινή καθαριότητα της περιοχής: Τα παιδάκια δεν μπορούν να εφαρμόσουν σωστά τους κανόνες υγιεινής της τουαλέτας. Ακόμα σε πολύ μικρές ηλικίες η χρήση πάνας και μη συχνή αλλαγή της μεταφέρει μικρόβια από τον πρωκτό στον κόλπο που μωρού.
- Η επαφή της γενετήσιας περιοχής με το κάθισμα της λεκάνης σε ξένες ή δημόσιες τουαλέτες.
- Η περιέργεια για εξερεύνηση της περιοχής, οδηγεί τα μικρά παιδάκια να βάζουν συχνά τα χεράκια τους ή αντικείμενα εκεί, να ξύνονται με βρώμικα νυχάκια με αποτέλεμα τη δημιουργία μικροβίων.
- Οι αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ο ιδρώτας κι άλλοι παράγοντες ευνοούν συχνά την ανάπτυξη μυκητών.
- Δερματολογικές βλάβες, ουρολογικά προβλήματα, τραυματισμοί, παράσιτα εντέρου κ.α.
Τα συμπτώματα της παιδικής αιδοιοκολπίτιδας περιλαμβάνουν :
- Κακοσμία του κόλπου
- Κνησμός
- Ερεθισμένη γεννητική περιοχή
- Πόνος κατά την ούρηση
- Παχύρεστα κολπικά υγρά (σε μυκητιάσεις)
- Πρασινο-κιτρινογκρίζα κολπικά υγρά (σε βακτηριακή κολπίτιδα)
- Σε παραμελημένες λοιμώξεις μπορεί να εμφανισθεί σύμμυση (κλείσιμο-ένωση) των μικρών χειλέων αιδοίου ή ακόμα κι αίμα από τον κόλπο.
ΔΙΆΓΝΩΣΗ ΚΙ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ:
Πρώτη εξέταση που πρέπει να γίνει σε περίπτωση νεογνικής ή παιδικής κολπίτιδας είναι η καλλιέργεια κολπικού υγρού ώστε να εξακριβώσουμε το μικρόβιο που ευθύνεται και αντίστοιχο αντιβιόγραμμα για στοχευμένη φαρμακευτική αγωγή. Η εξέταση γίνεται με έναν πολύ μικρό βαμβακοφόρο στειλεό, δια μέσου του φυσιολογικού ανοίγματος του παρθενικού υμένα. Η εξέταση είναι απολύτως απαραίτητη κι ασφαλής για την ακεραιότητα του παρθενικού υμένα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν, γενική ούρων, καλλιέργεια ούρων ή/και κοπράνων, παρασιτολογική εξέταση, ή κάποιες φορές, όταν η κολπίτιδα δεν αντιμετωπίζεται με την αντιβιοτική αγωγή, όταν υπάρχει κολπική αιμόρροια ή όταν υπάρχει υποψία ξένου σώματος, τότε διενεργείται παρθενοσκόπηση. Οι λοιμώξεις που δεν αντιμετωπίζονται σωστά, που μένουν αδιάγνωστες, που δίνονται τυφλές θεραπείες χωρίς να έχει προηγηθεί καλλιέργεια κολπικού υγρού, συχνά επανεμφανίζονται, εκριζώνονται δύσκολα, τα μικρόβια εισχωρούν προς τα έσω προσβάλοντας τη μήτρα και της σάλπιγγες, με συνέπεια πολλές φορές την απόφραξή τους και την μελλοντική υπογονιμότητα του κοριτσιού. Η έγκαιρη και σωστή θεραπεία απομακρύνει τον κίνδυνο και η ενημέρωση των γονέων για τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα, είναι επιτακτική και σωτήρια.